Na tej stronie znajdziesz mapę gęstości zaludnienia Kuby do wydruku i do pobrania w PDF. Mapa gęstości zaludnienia Kuby przedstawia liczbę mieszkańców w stosunku do wielkości kraju oraz strukturę ludności Kuby w Karaibach - obu Amerykach.
Mapa gęstości zaludnienia Kuby pokazuje liczbę mieszkańców w stosunku do wielkości Kuby. Ta mapa demograficzna Kuby pozwoli Ci poznać demografię i strukturę ludności Kuby w Karaibach - Amerykach. Mapa gęstości zaludnienia Kuby jest do pobrania w PDF, do druku i za darmo.
Liczba ludności Kuby 2020 wynosi 11 326 616 osób w połowie roku, według danych ONZ. Liczba ludności Kuby odpowiada 0,15% całkowitej liczby ludności świata. Kuba zajmuje miejsce nr 83 na liście krajów (i dependencji) według liczby ludności. Gęstość zaludnienia na Kubie wynosi 106 osób na Km2 (276 osób na mi2). Całkowita powierzchnia lądowa wynosi 106 440 Km2 (41 097 mil kwadratowych). 78.3% populacji stanowią miasta (8 873 848 osób w 2020 roku), co pokazuje mapa gęstości zaludnienia Kuby. Mediana wieku na Kubie wynosi 42.2 lat.
Struktura ludnościowa Kuby różni się od struktury większości karaibskich krajów sąsiednich. Pod koniec lat 2000-tych kraj ten odnotował niemal zerowy przyrost naturalny, co można wytłumaczyć bardzo umiarkowanym dla regionu wskaźnikiem urodzeń (13 ‰) oraz współczynnikiem dzietności (1,5 dziecka na kobietę), który jest znacznie poniżej progu odnowy pokoleń. Similarly, the weight of youth (17% of the population density is under 15 years old) is low for a Caribbean country. Ludność Kuby korzysta z wysoko rozwiniętego systemu opieki medycznej (jeden lekarz na 270 mieszkańców), co w znacznym stopniu przyczyniło się do utrzymania ogólnego (7 ‰) i niemowlęcego (5 ‰) współczynnika umieralności na niskim poziomie, jak wspomniano w mapie gęstości zaludnienia Kuby.
Czarni stanowią około jednej dziesiątej gęstości zaludnienia Kuby. Na początku XVI wieku Hiszpanie zaczęli sprowadzać afrykańskich niewolników jako substytut drastycznie zmniejszonej podaży indiańskich robotników. Aż 800 000 Afrykanów przybyło ostatecznie do pracy na plantacjach cukru, w zdecydowanej większości pod koniec XVIII i w XIX wieku. Przywożono ich głównie z Senegalu i Wybrzeża Gwinei, ale wywodzili się z tak różnych grup jak Joruba i Bantu. Około jednej piątej Kubańczyków to osoby niereligijne (patrz mapa gęstości zaludnienia Kuby). Całkowita liczba wyznawców Santerii - głównego ruchu religijnego Kuby - nie jest znana, ale może obejmować od połowy do siedmiu dziesiątych populacji.